Een land om nooit te vergeten, Nieuw Zeeland.

Zo, het is wel weer even tijd voor een nieuw verhaaltje vanaf de andere kant van de wereld. Het is namelijk alweer een tijdje terug, maar wees niet bang, ik heb genoeg te vertellen! Ik ben ondertussen in Perth (Westkust Australië), maar heb ondertussen alweer zoveel gezien.

Na mijn laatste verslag ben ik nog 1,5 week in Melbourne geweest en heb ik een mooie tijd gehad. Erg bijzonder was de Australian Open (tennis) wat ik heb kunnen zien. De hele dag op het park rond gelopen met 40 graden en 's avonds in de Rod Laver Arena de toppers Novak Djokovic en Serena Williams zien spelen! Zo gaaf! Verder heb ik veel tijd doorgebracht met mijn familie, echt een super tijd met ze gehad. Helaas heb ik weer afscheid van ze moeten nemen aangezien ik weer verder ging reizen. Ik heb een afscheidsdiner georganiseerd voor de hele familie en had o.a. 3 quiches gemaakt. Het was heerlijk en super gezellig. Ik ga de familie missen, ze hebben veel voor me betekend, vooral mijn lieve tante Lia.

Ik was klaar om weer verder te reizen, om meer mooie dingen te zien en te doen. Het volgende avontuur, Nieuw Zeeland, gaat beginnen. 18 Januari vloog ik van Sydney naar Auckland, waar alles begon. 19 Januari startte mijn reis met de Stray bus. Ik ben de reis alleen begonnen, maar ik zat nog nieteens in de bus en ik had al contact met een Nederlands meisje Margaux,
waarmee ik vervolgens bijna altijd samen ben geweest. We hadden een erg leuke groep in de bus, die al vrij snel heel hecht werd. Een groep met mensen uit allemaal verschillende landen, zo leuk! We hadden onze eigen busdriver genaamd Panda en hij heeft ons rondgereden en de meest bijzondere plaatsten laten zien. Nieuw Zeeland is echt prachtig. Groen, bergachtig en overal helderblauw water. Hoevaak ik Wauwww heb gezegd, geen idee haha. Maar ik heb intens van dit mooie land genoten!
Bijna elke dag hebben we wel een aantal uur gereisd en we hebben op heel bijzondere plekken overnacht. Elke dag kon je kiezen uit verschillende leuke activiteiten.

De eerste gave activiteit begon op dag 2 van de reis, o.a. samen met Margaux ben ik Canyoning gaan doen. Dit heb ik ooit als 13jarig meisje in Frankrijk gedaan en dat vond ik toen zo gaaf! Dat wilde ik nog een keer doen. Voor de duidelijkheid, dit is Abseilen, van rotsen in het water springen, glijden, en van kabelbanen afgaan. Met een klein groepje en 2 gidsen hebben we een parcours afgelegd tussen de bergen en de watervallen. Het abseilen van gigantische hoogtes en door watervallen heen was geweldig. Dit duurde de hele dag, het was dan ook een pittige dag maar zo gaaf. Als afluiting van de dag hebben we een BBQ gehad, tijdens het bekijken van al onze mooie foto's.

De volgende dag zijn we de grotten in gegaan en hebben we glowworms gezien (lichtegevende vliegjes in het donker), vervolgens hebben we onze eerste culturele avond gehad. We gingen een kijkje nemen in het leven van de Maori (orginele bevolking van Nieuw Zeeland), dit begon al met een speciale begroeting, het wrijven van de neuzen tegen elkaar en snuiven. Amahoela, echt niks voor mij, maargoed ook ik deed het maar braaf (zonder te lachen). We hebben een dans geleerd en 's avonds kwamen de verhalen van de maori. We hebben met zijn allen in een grote ruimte geslapen op matrassen op de grond. En owee als je met schoenen binnen komt, wat doet Kelly een aantal keer, juist dat ja...
De volgende dag zijn we verder gegaan en bij een vulkanisch park langs gegaan waar we natuurlijke hot pools hebben gezien. Erna zijn we lekker relaxt in een mud bath gaan zitten, heerlijk! Klaar voor onze volgende culturele avond, deze was gelukkig minder 'intiem' dan de eerste. Het was een super mooie plek en een bijzondere familie. Door deze accomodatie helpen ze kinderen zonder eten, we hebben dan ook lunchpakketjes klaar gemaakt voor ze, van het eten (gegaard onder de grond) wat over was van ons. Verder hebben we geleerd fried bread te maken, dit bleek heel erg te lijken op de oliebol!! Ohhh wat was dit lekker. Alle Nederlanders in rep en roer haha.

Van het culturele gedoe weer over op de natuur, ik heb samen met Margaux de Tongariro Alpine Crossing gedaan, dit was een tocht van 20km over een berg. Het was een zware tocht, maar zo mooi... weer een aantal keer Wauw kunnen zeggen! Wat een hoogtes, mooie uitzichten en blauwe meren tussendoor. Het was door een vulkanisch gebied, heel bijzonder. Veel foto's gemaakt en het ultieme 'on top of the world' gevoel gehad. Het was extreem koud op de top (vandaar de lelijke, warme, gehuurde jas), zelfs met 4 lagen kleding was het nog koud. Maar tijdens de daling was zelfs een hempie nog te warm! Geweldig weer gehad deze dag voor de tocht. Na de tocht de beentjes rust gegeven in de hottub van het hotel.

Naast alle culturele en natuurlijke uitstapjes hebben we natuurlijk ook gefeest! Eindelijk weer eens echt goede feestjes gehad, erg leuk ook met onze groep. Zo hebben we bijvoorbeeld een Rubik's cube party gehad. Je moest gekleed in de kleuren van de Rubik's cube (gehaald bij een kringloopwinkel), aan het einde van de avond moest je in 1 kleur zijn. Je moest dus kleding gaan ruilen, je kan wel raden hoe hilarisch dat geweest moet zijn (dit thema ga ik onthouden voor thuis). Andere gave activiteiten die ik nog gedaan heb is o.a. een heli hike. Met een helikopter vliegen over de gletsjers van Franz Joseph, landen op het ijs en vervolgens een tocht (met spikes) over en door het ijs gemaakt, super gaaf!

Maar voor mij toch wel mijn 'hoogste' hoogtepunt, de bungyjump! Ik heb een bungyjump van 134m boven een ravijn gedaan. Super hoog en heel erg gaaf, trillen op mijn benen of bang? Nee hoor, Kelly gaat gewoon! Na alle jumps van bruggen af het ijskoude gletsjer water in, kreeg ik hier al de naam fearless girl. Mijn filmpjes en foto's van de bungy zijn dan ook geweldig geworden. Ik heb dit met een deel van mijn busgroep gedaan, wat het extra leuk maakte. We hebben erna een tijd lang met een big smile op ons gezicht gezeten.

Ik heb dit land intens beleefd, het is prachtig. Mede door al mijn lieve reisgenoten heb ik een hele mooie tijd gehad, wat ik nooit zal vergeten. Dit waren mijn beste 3 weken ook. Een echte band opgebouwd en nieuwe vriendschappen gesloten, bijzondere momenten gedeeld. Veel gelachen maar ook serieuze gesprekken kunnen voeren. Ik heb hier erg veel over mezelf geleerd en voelde me echt gelukkig, dit gevoel was onbeschrijflijk. Ik mag van geluk spreken dat ik dit mee heb mogen maken, vandaar mijn nieuwe tattoo 'happiness'. Ik hoop dit gevoel wat ik hier had vast te kunnen houden, vandaar dat ik er een aandenken aan wou. Het is een kleine tattoo op mijn pols in eigen handschrift.
Nadat iedereen van de groep zijn eigen weg weer ging (weer dat stomme afscheid), had ik besloten om eerder terug te gaan naar Australië. Het was genoeg geweest, ik had alles gezien en gedaan wat ik wilde en zonder de groep zou het toch niet meer worden zoals het was. Ook had ik rust nodig na deze drukke weken.

Terug in Australië ben ik een paar dagen in Sydney geweest waar ik een paar mensen heb opgezocht, waaronder mijn eerste reisgenootje Amanda, geweldig om weer even samen te zijn! De 13e ben ik naar Perth gevlogen. Waar weer een nieuw deel van mijn reis in zal gaan. Ik zit in een huis met 3 huisgenoten, wat allemaal mijn collega's gaan worden vanuit het restaurant waar ik morgen mijn eerste dag zal hebben. Heel erg spannend, maar een mooie ervaring om te mogen werken in het restaurant van mijn neef, Joost.
Nog een paar weekjes keihard werken en dan kom ik naar huis. Zal jullie snel laten weten hoe het werk me hier bevalt. Perth, het huis en mijn huisgenootjes zijn iniedergeval al geweldig! En super mooi weer!

Mijn verhaal is weer lang genoeg (sorry misschien te lang).
Ik kijk ernaar uit om weer naar huis te gaan, maar nog even geduld. Heel veel liefs aan iedereen in het (niet zo) koude kikkerlandje.

Tot snel toppers! Kus